Een Morfine pomp met een glaasje water.

Na een operatie van 9,5 uur werd ik wakker op de IC. Met drie infusen en verschillende draadjes op mijn lijf. De komende 12 uur was dit mijn kamer. Elk uur werd ik in de gaten gehouden. “Druk vooral op de morfine pomp als je hem nodig hebt!”

Een droge mond en een morfine pomp

Het voelde alsof ik wakker werd uit een droom. Dat ik nog lekker in mijn bed thuis lag te slapen. Maar toen ik slikte en de pijn in mijn keel voelde wist ik waar ik lag. In een strandstoel houding zag ik allemaal lichtjes naast mij knipperen. Er kwam iemand binnen die vroeg of ik dorst had. Mijn mond deed ik open, maar er kwam niks uit. Gewillig knikte ik en een rietje werd mijn mond in geschoven. “Druk vooral op de morfine pomp als je teveel pijn krijgt!” Langzaam sloot ik mijn ogen weer.

De operatie is goed gegaan!

Elk uur kwam er iemand bij mij kijken. Het is namelijk van groot belang dat de aderen goed waren aangesloten en mijn nieuwe borsten genoeg doorbloed werden. De verpleegkundigen kwamen altijd zachtjes binnen, hielden het licht op minimaal, gaven mij drinken en vertelde dat de operatie was gelukt. Geen complicaties. Een operatie uit het boekje die beter verliep dan ze hadden verwacht!

Dolblij met een hartslag

Ik had bijna geen pijn, maar was wel ontzettend moe. Elke keer als ik bijna in slaap viel kwamen ze mij weer controleren. En dat elk uur! Met een doppler luisterden ze bij allebei mijn borsten. Rechts was overduidelijk te horen, maar links was iets zwakker. Een zucht van opluchting volgde elke keer als ze hem vonden. “Druk je wel genoeg op die morfine-pomp?”

Chris en zijn vakanties

Ik lag vlak bij de balie dus kon alle verhalen horen. Ook over Chris die niet één maar twee weken volgend jaar vrij krijgt in maart of april. Geluksvogel. Hij was hier zo blij mee dat hij het verhaal niet één keer, maar wel vijf keer vertelde. De verpleegkundigen zeiden dat ik had moeten vragen of ze wat stiller konden zijn. Ik heb mij eigenlijk alleen maar vermaakt. Kon verder toch niks,

Op naar de afdeling met mijn morfine pomp

Verschillende mensen zijn bij mij op de IC geweest om te vertellen hoe de operatie was gegaan, mijn nieuwe boobies te checken en natuurlijk mijn gehele welzijn. Ikzelf was ergens nog tussen het land van de slapende en de wakkere. Voelde mij eerder een zombie die wel wat slaap kon gebruiken. Na een heerlijke wasbeurt kon ik naar de afdeling. Ik was binnen 12 uur te goed voor de IC. Alles verliep voorspoedig, toch?