Vorig week heb ik afscheid genomen van mijn oude groep 7 en mijn groep 1 een fijne vakantie gewenst. Pas bij de musicalavond kwam ik erachter hoeveel mijn ziekte bij de ouders en kinderen heeft gedaan. Het was een gek schooljaar voor ons allemaal!
Een gek schooljaar
Nu was het voor iedereen een gek schooljaar zo met corona, maar voor mij was het nog gekker. Ik ging re-integreren tijdens de lockdown en kwam na de meivakantie toch nog voor de klas. Om aan het eind van het jaar af te sluiten met mijn groep1. Ik heb op een gegeven moment zelfs groep 1 en 8 gehad voor 3 weken.
Afscheidsmusical groep 8
En vorige week was dan echt het einde van dit schooljaar. Mijn oude groep 7 deed hun afscheidsmusical en daar was ik natuurlijk bij. Maar toen ik de ouders weer sprak besefte ik wat voor inpak mijn ziekte heeft gehad op de ouders en kinderen van groep 7. De gesprekken brachten mij weer even terug naar het begin en hoe heftig het is geweest.
“Ik was bang dat je doodging”
Kinderen hebben gehuild toen ze hoorde dat ik ernstig ziek was en ouders konden hun tranen nog maar net bedwingen. Een moeder zei tijdens de afscheidsmusical tegen mij dat ze bang was dat ik dood ging. Baf, opeens besef ik mij dat het echt wel heel heftig is wat ik heb meegemaakt. Ik wist dat het pittig was en soms voel ik de angst weer, maar zo pittig. Ik krijg een brok in mijn keel als ik hoor dat mensen bang zijn dat ik dood zou gaan. Komt dat door de ziekte of komt dat door wie ik ben?
Mijn groep 1 wordt mijn groep 2
Het was een gek schooljaar en dit gekke jaar sluit ik af met een paar super leuke monsters uit groep 1. En het leuke is… ik neem ze mee naar groep 2. Één van de kleuters verwoordden het zo goed “Juf, wij hoeven geen afscheid te nemen, want jij blijft tijdens de vakantie mijn juf en ook daarna!” En dat is zo, ik ben al weer druk bezig met mijn nieuwe groep. Ik heb zin in een nieuw schooljaar. Hopelijk niet zo gek als dit jaar, maar ik ben er bang voor.
Wil je weten welke musical ze deze? Hieronder het promofilmpje van de musical die ze hebben gebruikt.
Wat n angst was dat! Het heeft er idd erg ingeslagen. Ook was t lastig om onze kinderen hierin te begeleiden omdat we ook thuis school hadden. Ze konden er niet op school over praten. Zo was het heel gek: ‘een ver van mijn bed’ maar toch ook erg dichtbij….. Gelukkig zat je stralend naar de musical te kijken en dat was wel heeeeeel fijn!
Om wie je bent Joyce, niet aan twijfelen.
Jou kids waren en zijn dol op jou en blijven dol op jou. Je bent gewoon een kanJer Weg met de K die is echt een dikke J😉 💪 liefs Melisa en Jayson