Mijn haat-liefde verhouding met de fysiotherapeut

Mijn vader is fysiotherapeut en zei altijd tegen mij: “Je gaat er niet heen om lekker gemasseerd te worden.” En dat heb ik geweten.

Op zoek naar de juiste fysiotherapeut

Na mijn amputatie kon ik mijn linkerarm al minder hoog krijgen dan mijn rechterarm. Na de bestralingen werd dat alleen maar erger. Met mijn rechterarm kon ik alles weer, maar mijn linkerarm kwam niet verder dan… uhm ik moet ik het uitleggen? De hitlergroet? Ja, dat is wel de goede hoogte. En ik wil niet mijn hele leven tot die hoogte komen, dus belde ik mijn pa. Hij is fysiotherapeut en wist vast wel iemand die mij kon helpen. Ik had iemand nodig die vaker te maken heeft gehad met patiënten die een amputatie en bestralingen hebben gehad. En na een rondje bellen kwamen uit bij Eva van Rijnsbergen in Rotterdam.

First you gonna hate me

En zo zat ik een dag voor Joshua zijn verjaardag bij Eva. Al vanaf moment één had ik een goede klik met haar. Wat een ontzettende leuke meid is dit. Lekker relaxt en open. En laat ik nou net zo open zijn, dus het kletsen tijdens de behandeling was geen probleem voor ons. Zo leuk als ik haar tijdens onze ontmoeting vond, zo niet leuk vond ik haar toen ze begon met haar behandeling. Ze wist feilloos alle pijnlijke plekjes te vinden. Het is dat ik een mondkapje op had, anders had ze vast platgelegen door de gezichten die ik trok. Wat deed dat pijn! Maar na 20 minuten mij te hebben gepijnigd, kon ik toch wel verder dan die bepaalde groet. “Neem de komende dagen maar een paracetamol dat kan je wel gebruiken. De eerste dagen ga je namelijk niet blij met mij zijn.”

Hoger en hoger

Helaas had ze gelijk. De eerste dagen had ik het gevoel dat er een vrachtwagen tegen mij linkerkant was aangereden terwijl ik die bepaalde groet deed. Ik kon niet eens op mijn linkerkant liggen. Eva, I hate you! Oww wacht, dat had ze ook voorspeld. Het hele weekend dacht ik dus aan Eva en niet op een positieve manier. Bedankt voor de pijn! Maar daarentegen kon ik wel juichen tijdens “hoera” voor Joshua. Geen gekke armen waarbij er eentje net even iets lager hangt dan de ander. Mijn arm kwam hoger en hoger. Na drie dagen pijn was ik Eva toch dankbaar. Thanks, lieverd! Je behandeling helpt. Mijn arm kwam steeds een stukje verder.

Een vriendin rijker?

Naar Eva gaan, voelde alsof ik op de koffie ging bij een vriendin. Maar dan zonder die koffie en met pijn. Eerst even bijkletsen en dan ging ze mij mishandelen. Ja, ik kan het niet anders noemen. Hoe kan een “vriendin” je nou zo pijn doen? Tja, eentje die fysio is en niet echt je vriendin is. Hoewel ze mij pijn deed en ik elk weekend aan haar moest denken vanwege de pijn, keek ik wel uit naar onze afspraken. Zelfde humor en lekker kletsen over onze dochters van dezelfde leeftijd. Zie je die haat-liefde verhouding? Ik denk dat ze weinig haat richting mij had, maar ik daarentegen…. 😉

Helaas was afgelopen vrijdag mijn laatste behandeling bij haar. Gelukkig kon zij mij wel “genezen” verklaren. Mijn arm doet het weer en het is nu een kwestie van blijven rekken en veel gebruiken. Gelukkig kwam ze met een super idee. Door de behandeling die ik tegen borstkanker moest ondergaan is mijn conditie een stuk minder dan ik gewend ben. Ik kan bij haar begeleid komen trainen. Dat is nog eens een top idee! Dan kunnen we toch nog blijven kletsen over onze dochters, André junior en al die andere dingen, terwijl ik aan mijn conditie werk. Ik vind het een top idee, want ik ben nog lang niet uitgekletst met mijn fysiotherapeut Eva. Maar eerst maar bijkomen van die mishandelingen. Eva, bedankt voor je goede zorgen. Dankzij jouw ben ik in ieder geval op één ding genezen verklaard! XXX

Meer weten over Eva, de fysiotherapeut?

Wil je ook met Eva trainen? Of wil je een fysiotherapeut die weet hoe ze met (ex) kankerpatiënten om moet gaan? Klik dan hier!