Radiotherapie: Alle dagen naar het ziekenhuis

De operatie is achter de rug en ik merk dat ik steeds meer kan. Maar stap 3, radiotherapie, komt steeds dichterbij. Vanaf woensdag 25 november ben ik elke dag in het ziekenhuis te vinden.

Radiotherapie: Deel 3 van het behandelplan

Woensdag 25 november ga ik dan echt beginnen aan deel 3 van het behandelplan, radiotherapie. Elk deel van het plan heb ik anders ervaren en elke keer ging ik uit van het ergste. Dan kon het namelijk alleen maar mee vallen. En dat is elke keer het geval geweest. Ik ben tijdens de chemo’s minder ziek geweest dan ik had verwacht. En na de operatie heb ik maar 3 dagen pijnstillers geslikt in plaats van 7. Doet mijn lichaam het zo goed of is het een psychisch spelletje?

Elke dag naar het ziekenhuis

De radiotherapie die ik krijg bestaat uit drie delen. Het eerste deel is mijn borst en oksel die bestraald worden. Dit gedeelte wordt 15 keer bestraald. Mijn rugwervel op L5 wordt 10 keer bestraald en als laatste mijn staartbeen. Deze plek krijgt 5 bestralingen. Elke werkdag naar het ziekenhuis om te worden bestraald. Voor de snelle rekenaars. Ik ben dan 3 weken lang elke dag bezig. Wat gaat dat met mijn lijf en mentale gezondheid doen?

Van het ergste uit gaan tijdens de radiotherapie?

Ik ga ervan uit dat mijn huid gaat verbranden, dat mijn arm en huid wat strakker worden (dus pijnlijker en minder bewegingsmogelijkheden) en dat ik ontzettend moe ga worden. Het is namelijk zo dat een groot deel van de patiënten ontzettend moe worden van radiotherapie. Dus daar gaan we maar vanuit. Dan kan het namelijk alleen maar mee vallen en juist op dat “mee vallen” doe ik het goed. Is dat wat mij overeind houdt? Is het mijn instelling? Is het mijn lichaam?

Mentale gezondheid

Veel mensen vragen aan mij hoe het gaat. En niet alleen lichamelijk, maar ook psychisch. Zoals je misschien in mijn blogs hebt gelezen of van mij hebt gehoord, gaat het goed. Zowel lichamelijk als psychisch. Natuurlijk is het soms erg pittig, maar ik focus mij vooral om de mooie dingen om mij heen. Dat helpt mij en dat helpt de mensen om mij heen. Door alles door te laten gaan en het zo “normaal” mogelijk te houden, zorg ik ervoor dat mijn kinderen het ook goed doen. Laatst hebben ze zelfs de littekens, waar ooit mijn borsten zaten, ingesmeerd. Hoe mooi is dat? Niks engs. Niks spannends, maar gewoon. Alsof het erbij hoort. Hoe fijn is dat?

Bidden, duimen en een kaarsje branden

Bidden en duimen jullie mee dat ook dit deel mag mee vallen? En dat eindelijk al die kankercellen vernietigd mogen worden? Die klier die toch een verschrikkelijke klier bleek, heb ik al naast mij neergelegd. Hopelijk mogen de andere klieren na de radiotherapie kankervrij zijn. Help je mee op afstand? Ook deze ronde wordt voor mij!