Zometa nummer 8, “je gaat als een zonnetje”

Zeven weken na mijn dubbele diep was het tijd voor zometa nummer 8. De vraag was eerst nog of we hem wel door wilden laten gaan vanwege de zware operatie. Maar ik voel mij goed en ga volgens de verpleegkundige specialist als een zonnetje. Kan je als een zonnetje gaan na zoveel medicijnen, operaties en infusen?

Klaar voor Zometa nummer 8

Voordat ik mijn infuus krijg word ik altijd uitgebreid gecheckt. Een paar dagen van tevoren moet ik bloed prikken en tijdens de afspraak krijg ik de vaste vragen om er zeker van te zijn dat ik hem zonder ernstige risico’s kan krijgen. Zodra ik de gang van de poliklinieken op loop valt het mij op hoe stil het is. De wachtkamer bij de poli oncologie is gewoon leeg. Precies op het afgesproken tijdstip word ik binnengeroepen. Dit is mij nog nooit overkomen!

Een fantastische verpleegkundige specialist oncologie

Mevrouw Kroon, mijn verpleegkundige specialist oncologie, is een fantastische vrouw. Ik kom graag bij haar langs. Ze neemt ruim de tijd en is echt geïnteresseerd. Ik ben nog niet binnen of het eerste compliment is al uitgedeeld. “Wat zie je er goed uit! Je zou niet zeggen dat je een hele zware operatie hebt gehad.” Zodra ik zit komt nummer twee “Wat is je decolleté mooi!” Tja, iedereen wordt erg blij van mijn nieuwe borsten. En dat is fijn, want ik laat mijn twee wonderen graag aan iedereen zien! Het is zo bijzonder wat de plastic chirurgen kunnen en hoe mooi het is geworden.

Checks en bloedwaarde

Ze vraagt hoe het met mij gaat, hoe het thuis met het gezin gaat en of ik ergens tegenaan loop. Mijn antwoorden verbazen haar elke keer. “Jij doet het zo bijzonder goed. Kijk wat je allemaal hebt meegemaakt en hebt moeten ondergaan. Zo bijzonder. Je gaat als een zonnetje en je straalt helemaal. Ik word zo blij van jouw bezoekjes!” En daar waren de andere complimenten. Mijn bloed ziet er goed uit. Alles voelt rustig en met deze complimenten op zak loop ik rustig naar de afdeling voor Zometa nummer 8.

Een rustige afdeling

Ook op de afdeling merk ik dat het rustig is. Het inlopen van dit infuus duurt niet heel lang, dus ik neem plaats op de stoel en wacht tot de verpleegkundige komen. Het verbaast mij wel dat ik elke keer moet aangeven dat ik er de Zometa in een half uur wil laten inlopen in plaats van een kwartier. Maar ik doe het graag, want anders weet ik zeker dat ik koorts heb de volgende dag.

Zometa nummer 8

Terwijl de Zometa naar binnen druppelt realiseer ik mij dat ik twee jaar geleden ben begonnen met deze infusen. Het allereerste infuus kan ik mij nog zo goed herinneren. Ik was er goed ziek van. Nu ben ik alleen maar erg moe na zo’n infuus, dus dat scheelt een hoop. Tijdens het infuus denk ik terug aan alle dingen die zijn gebeurd. Het klinkt als een slechte film. En stel dat er een film komt. Wie zou mij dan spelen? Wendy van Dijk? Nee, die is echt te dun om mij te spelen. Lieke van Lexmond is al meer van mij leeftijd. Of zal ik zelf gewoon de hoofdrol pakken? 😉

Na Zometa nummer 8

En nu zit ik rustig op de bank. Ik ben moe, heb een beetje hoofdpijn en ontzettend dorst. Tijd om het lekker rustig aan te doen. That 90’s show op Netflix roept naar mij, dus die ga ik vandaag eens binge watchen. Heerlijk als niks moet, maar alles gewoon mag. De kinderen zitten op school en manlief is aan het werk. Tot drie uur vanmiddag kan ik alles doen wat ik wil. Bij komen van Zometa nummer 8. Nog 28 keer te gaan!

Wat doe jij op een dag dat je het rijk alleen hebt?