Sinds mijn operatie ben ik in de ochtend het dubbele kwijt qua tijd. Elk plekje op mijn lijf wordt gecheckt, ingesmeerd of behandeld. Je kan wel zeggen dat ik er een bijzondere ochtendroutine op na heb gehouden. Maar is daardoor eindelijk die vervelende plek onder mijn buik dicht?
Een bijzondere ochtendroutine
Elke ochtend gaan mijn buikband en mijn drukbh af. Een heerlijk bevrijdend gevoel. Even ademhalen zonder continu een druk te voelen. Zodra ze allebei af zijn check ik mijn littekens. Zijn ze veranderd? Is er iets gaan lekken? Daarna smeer ik ze in en haal de siliconen pleister van mijn lijf af. Misschien klinkt dit gek, maar ik maak daarna een foto van de wond zodat ik hem goed kan vergelijken. Ik spoel hem schoon, doe er zalf op en plak er een nieuwe pleister op. Daarna smeer ik alle dichte littekens in met Bio- Oil en trek alles weer aan.
Een nieuwe wond?
Met mijn “buik-wond” gaat het erg goed. Hij is al de helft kleiner geworden en bloed niet meer. Komt het door het aanstippen of door mijn Netflix houding? Ik doe zo rustig mogelijk aan, hou mij aan mijn bijzondere ochtendroutine en til zo min mogelijk. Maar afgelopen week zag ik daar een plekje onder mijn rechterborst. Een plekje waar ook opeens vocht uit kwam en steeds groter wordt Waar het één verdwijnt, is er een ander die verschijnt.
Pleister erop en vlees eten
Dus stuurde ik maar weer een foto naar de Plastic Chirurgie. Mijn ziekenhuis heeft een speciale pagina waar je alles over jezelf kan lezen, je uitslagen en afspraken kan zien en dus ook een foto naar je chirurg kan sturen. Het antwoord? “Plak er een pleister op en zorg voor meer eiwitten. Eet lekker vlees en hou het in de gaten. Als je koorts krijgt of het is roder en verdikt moet je terug komen.” Dus er maar een pleister op geplakt en wat extra vlees gegeten. Mijn kinderen moesten het maar zonder doen deze week. (grapje!)
En daar een hechting en daar nog eentje
Afgelopen woensdag irriteerde mijn rechterkant heel erg en keek ik naar die plek. Er staken verschillende draadjes uit de wond die ik er rustig uit kon trekken. Sommige waren wel 2 centimeter lang! Oplosbare hechtingen, maar maar niet voor mijn lijf. Helaas heeft dat er niet voor gezorgd dat de plek minder werd. Gelukkig heb ik maandag een afspraak, dus dan kan ik ze gelijk ernaar laten kijken. Ik wil het in ieder geval niet zo ver laten komen als mijn buik.
Afscheid van alle hulpmiddelen
Aankomende dinsdag is het zes weken na mijn operatie en mag ik steeds meer gaan doen. Ik heb nu afscheid genomen van alle hulpmiddelen die ik had. Ik slaap nu lekker op mijn zij, sta onder de douche en mijn sta op stoel is ook opgehaald. Die laatste wil ik echt hebben na mijn zestigste. Wat een ideaal ding is dat! Langzaam maar zeker gaan we weer terug naar het oude normaal. Met zes weken mag ook mijn buikband af, maar ik twijfel. Hou ik hem nog even om of ga ik er definitief afscheid van nemen?
Einde van een bijzonder ochtendroutine
Misschien krijg ik maandag te horen dat ik niet meer hoef te smeren en dat die buikband echt af mag. Ga ik dan stoppen met mijn routine? Uhm, ik denk het niet. Ik denk dat ik voorlopig alle littekens goed in de gaten hou en blijf smeren met bio-oil. Mocht je nog smeertips hebben dan hoor ik deze natuurlijk graag! Nog zes weken en dan zou ik weer terug aan het werk gaan. Ga ik dat redden of heb ik toch meer tijd nodig?