Voor de derde keer in een maand tijd kwam ik iemand tegen die ik lang niet had gezien. En alle drie vroegen ze waar mijn mooie lange haren waren gebleven. “uhm…..”
Onherkenbaar?
Met een mondmasker op en mijn korte haren ben ik, voor mensen die mij lang niet hebben gezien, blijkbaar niet meer herkenbaar. Wanneer ik ze groet lopen ze mij voorbij en kijken ze mij verbaasd aan. Pas wanneer mijn mondmasker af gaat en zij mij helemaal zien, weten ze wie ik ben. Ben ik dan zo onherkenbaar geworden?
Nog nooit kort gehad
Tja, ik en mijn haren. Lang haar vond ik gewoon mooier bij mij staan. Nog nooit heb ik het zo kort gehad. Tot iets boven mijn schouders was echt wel de max. Korter wilde ik het nooit hebben. En dan heb je geen keus. Met de chemo’s die ik kreeg, had ik geen keus. Ik werd kaal en voor een vrouw is dat toch een behoorlijk ding. Maar ik koos ervoor om zelf te beslissen over mijn haar.
blond 
kort 
zwart
De tondeuse erover
Dus ben ik net voor mijn tweede chemo naar de kapper gegaan om al mijn haar eraf te halen. Zo was het mijn keuze en niet die van de kanker/chemo. Met de mutsjes en mijn twee pruiken wist ik er toch altijd vrouwelijk uit te zien. Elk nadeel heeft een voordeel. En nu kon ik elke dag kiezen in welk keur haar ik zin had. Ging ik voor blond of toch donker? Of ging ik voor het meisje met de parel of een zomerse uitstraling? Keus genoeg. Een keuze die ik met mijn lange haren nooit had gemaakt.
Wat zeg je tegen iemand over het verlies van je lange haren?
En nu werd ik dus tot drie keer toe geconfronteerd met het feit dat ik mijn lange haren ben verloren. Vertel je alles of hou je het voor je? Ik heb alle drie de keren ervoor gekozen om mijn verhaal te vertellen. Het verlies van mijn lange haren was flink balen, maar ik leef nog. Mijn lange haren komen terug en tot die tijd “rock ” ik mijn korte haren.
Een inspiratie voor anderen
En alle drie de keren waren ze onder de indruk. Zowel over de kanker als over mijn houding. Iemand noemde mij zelfs een inspiratie voor anderen. En dat hoop ik ook te zijn. Een inspiratie voor anderen. Probeer te genieten van je leven, kijk naar al het moois om je heen en geef niet op! Hoe zwaar het ook kan zijn. Kies voor de mooie dingen. De voordelen en kijk naar jouw kracht. Ook jij hebt een kracht. Je moet het soms alleen nog vinden.
Wat mooi geschreven. Je bent zeker een inspiratie voor vrouwen die in hetzelfde schuitje zitten. Ik vind trouwens alle haarkleuren je mooi staan.
Heel mooi geschreven en goed ook, goed dat je de waarheid vertelde. En zeker, die lange haren komen weer terug. En You rock it zeker weten!
De reden is vreselijk, maar het staat je allemaal goed, laat het een inspiratie zijn voor velen!
Het maakt niet uit of je lang of kort haar hebt! Beide keren staat het prachtig! En heel herkenbaar dat je mensen niet herkent of zij jou niet met mondkapje…
Ik vind het soms zo vervelend als mensen vragen stellen zonder erover na te denken. En.. Ik vind je prachtig met lang haar en kort haar. ❤️
Het staat je allemaal prachtig. Ik had niet eens door dat je op die foto’s een pruik droeg 😅 Kan me wel voorstellen dat het lastig is, zeg je het wel of juist niet? Ik vind het knap dat je er zo open over bent
Wat bijzonder dat je dit deelt. Echt heel toevallig heb ik vandaag een flink stuk van mijn haren laten knippen en liggen er 2 vlechten klaar voor Stichting Haarwensen. Morgen gaan ze op de bus!
Respect voor jou dat je dit zo deelt, en wat heb je het mooi geschreven. Inspirerend!
You rock !!!! Ikzelf heb vorige week mijn haren kortgeschoren met een tondeuse. Dit omdat ik al meer dan 20 jaar mijn haren verf en ik nu even mijn grijze haren wou laten doorgroeien. Diezelfde dag verschoot ik me telkens een bult als ik in de spiegel keek. Maar de dag erna was is het al een beetje gewoon. Fijn dat ik van mijn omgeving steeds goede reacties krijg want ook ik had al een pruik liggen. Ik had dus wel de keus. En uiteindelijk draag ik nooit de pruik. Ik ben er gewoon fier op. Ik ben wie ik ben. En daarboven komt ook nog dat ik in augustus trouw met mijn korst afgeschoren coupe.
Maar hoe gaat het nu met jou qua gezondheid, want uiteindelijk is dit wat belangrijk is. Ik had kanker toen ik 19 jaar was en heb geluk gehad dat alles uiteindelijk is goedgekomen. Maar toch blijft het ergens hangen. Ik wens je uit het diepste van mijn hart zoveel liefde toe tijdens deze periode!
Tjonge Joyce wat een krachtige vrouw ben je! Lieve groetjes van oom Wim en Tante Ruth
Wat heb je dit mooi geschreven. Je ziet er prachtig uit, met elke coupe