De eerste Kadcyla en een longontsteking

De eerste Kadcyla zit erin en hoewel het dat prima verliep, verliepen de dagen daarna een stuk minder. Wat resulteerden in een middag lang in het ziekenhuis en uiteindelijk naar huis gaan met een longontsteking.

De eerste kuur

Woensdag 14 mei kreeg ik de eerste kuur met Kadcyla. Iets gespannen over de gevolgen van deze kuur meldde ik mij in de ochtend bij afdeling oncologie. Het gekke is dat ik mijn naam niet eens meer hoef te zeggen, De dames en heer achter de balie kennen mij en verwezen mij gelijk door naar de kamer. Daar lag alles al klaar en konden we starten.

Vier uur lang “ijs” op je hoofd

Voordat de chemo wordt toegediend moet ik een half uur lang mijn hoofd koelen met de coldcap. Normaal gesproken hoeft dat niet met deze kuur, maar omdat mijn haren al zoveel hebben meegemaakt doen we het uit voorzorg. Dus eerste een half uur koelen. Daarna tijdens de chemo anderhalf uur op en we sluiten af met anderhalf uur nakoelen. Dat is bijna 4 uur lang met dat ding op je hoofd. Steek maar eens je vinger in ijs. Nou dat gevoel op mijn hele hoofdhuid. Feestje!

Weinig last

Na afloop had ik weinig last. Het ging zelfs zo goed dat ik besloot om naar het optreden van mijn dochter en Trinity te gaan. Een beetje moe, maar verder wel oke. Ook had ik weinig last van mijn maag, dus zelfs het avond eten gekookt en op tijd mijn bed in.

Ook de volgende dag ging het prima. Wel ging ik wat meer hoesten, maar het voelde alsof ik een nacht niet goed had geslapen. Beetje moe en misselijk, maar verder wel oké. In de app van groep 7 meldde ik dat ik wel maandag- en dinsdagmiddag voor de klas kon gaan staan. Dit was echt prima te doen.

Steeds meer hoesten

Maar vrijdag hoestte ik de longen uit mijn lijf, dus de huisarts gebeld. Gelukkig mocht ik gelijk komen. Na een check vertelde ze dat ik het uit moest zitten. Vervelende hoest, maar we kunnen er niks aan doen. Dus ik in de avond naar een concert en zaterdag weer vrolijk op. Maar het hoesten werd erger en ik merkte dat mijn conditie achteruit ging. Op zondag kostte het fietsen mij ontzettend veel moeite. Het hoesten werd erger en erger.

Toch maar naar het ziekenhuis

Dus maandag de oncoloog gebeld en na overleg wilde hij dat ik mij zou melden bij de acute zorg. Inmiddels kon ik mezelf amper aankleden. Mijn hartslag schoot omhoog als een raket, ik kreeg het benauwd en werd zelfs duizelig. Eenmaal bij de acute zorg werd ik direct in een bed gelegd voor allerlei onderzoeken.

Het is niet te beschrijven hoe moe ik was. Het liefst wilde ik slapen en met rust gelaten worden. Maar als er een verdenking van een longembolie is dan willen ze dit zo snel mogelijk weten. Na bloedafname, CT scan, röntgen en andere testen kwam het hoge woord eruit. Geen longembolie, maar een beginnende longontsteking.

Antibiotica voor een longontsteking

Dus nu heb ik antibiotica en moet ik rustig aan doen. Geen les geven aan Trinity. Niet voor de klas en ook geen etentjes. Even helemaal tot rust komen. Dinsdag ging het slechter dan maandag, maar langzaam ben ik aan het opkrabbelen. Gister ging weer beter en vandaag kost het weer wat meer moeite. Rustig aan en accepteren dat het soms iets minder gaat. Ik baal, want zo had ik niet de start van deze kuren willen zien.

Of het aan de kuur lag of dat ik al iets te pakken had weten we niet. Voor nu moet ik mijn lichaam laten herstellen en pas aan deel 2 beginnen wanneer ik weer beter ben. Dan pas kunnen we zien wat de Kadcyla met mijn licham doet. Tot die tijd hoop ik dat de longontsteking snel weg gaat.