Een jaar lang zonder “eigen” borsten

Vorig jaar rond deze tijd was ik nog volop bezig met mijn bestralingen. Zonder borsten, want die waren er eind oktober afgehaald. Hoe is het om zonder borsten te leven? En wat voor impact heeft het gehad op mijn leven?

De operatie van mijn borsten

Ik kan het mij nog zo goed voor mij halen. De dag voor mijn operatie en de operatie zelf. Alsof het gister is gebeurd? Ik was er helemaal klaar voor en wilde ze het liefst zo snel mogelijk weg hebben. Om afscheid te nemen van mijn borsten schreef ik hen een brief. Ik wilde het zo graag, maar aan de andere kant leek het mij zo vreemd. Na de operatie was ik ontzettend misselijk, maar ik knapte snel op. En toen was er een nieuwe ik, haarloos, borstloos en met de nodige vetjes hier en daar.

Mooie “echte” nepperds

Vanwege de bestralingen kon ik niet gelijk begonnen met borstprotheses, maar toen het zover was keek ik er ook echt naar uit. Ik wist niet dat je zoveel verschillende soorten hebt. De vrouw van de lingeriewinkel keek naar mijn postuur, houding en “oude” borsten en besloot dat een goede D cup wel bij mij zou passen. Wat een verschil! Ik kan mij nog goed de allereerste keer in de spiegel herinneren met mijn “echte” nepperds. Wat een mooie borsten!

Ee wereld van verschil

Mijn nepperds waren een stuk kleiner dan mijn echte borsten. Maar wat was ik er blij mee. Eindelijk kon ik die leuke blouse aan zonder gelijk op een tentje te lijken en mijn jas ging zonder moeite dicht. Normaal moest ik mijn borsten er gewoon inproppen en nu verliep het dichtdoen heel soepel.

Aan en af

Al snel was ik gewend aan mijn twee nieuwe vriendinnen. Wat was ik dol op ze. En als mensen vroegen hoe ze voelde, haalde ik schaamteloos mijn vriendinnen eruit zodat ze even betast konden worden. Het aan en af doen werd een automatisme. En ook op de vakantie had ik geen problemen met mijn protheses. Zelf de kamikaze glijbaan uit het waterpretpark hebben ze heel goed doorsteen. Geen moment heb ik mijn “oude” borsten gemist!

Uitstel van echt borsten

En zelfs toen ik in september te horen kreeg dat een dubbele dieplap er niet in zat, was ik niet ontzettend teleurgesteld. Mijn borsten zitten namelijk erg lekker. Een mooi formaat en niemand ziet dat het geen “echte” zijn. Wel krijg ik soms de vraag of ik mij nog wel vrouw voel zonder borsten. Tja, daar kan ik maar één antwoord op geven: Natuurlijk!! Borsten bepalen niet of je je wel of geen vrouw voelt. Dat komt van binnenuit. Door make-up, mijn kleding en mijn haar blij ik nog steeds mijn vrouwelijke zelf. Daar kan geen tiet aan veranderen.

Nog een negen maanden met mijn borsten

Ik mag nog tot en met september genieten van mijn vriendinnen. We hebben het samen erg goed en ze zien er nog steeds mooi uit. Ik ben erg tevreden met hen en zij volgens mij ook met mij. We gaan voorlopig nog samen een tijdje doorbrengen, maar ooit hoop ik toch wel echte borsten te krijgen en dus wat minder buikvet. Ik ga aftellen. Jullie ook?